അന്നു മുതല് വേടനും കുടുംബവും ആ വനത്തില് തന്നെ താമസം തുടങ്ങി. എല്ലാ ദിവസവും കാട്ടില്പ്പോയി വിറകും ഭക്ഷണങ്ങളും ശേഖരിച്ച് മണ്കലത്തില് പാചകം ചെയ്താണ് അവര് കഴിഞ്ഞു പോന്നത്. ഉണ്ടാക്കുന്ന ഭക്ഷണത്തിന്റെ ഒരു പങ്ക് ദേവിക്ക് നല്കിയ ശേഷമാണ് അവര് കഴിച്ചിരുന്നത്.
ഒരു ദിവസം അവര്ക്ക് ഭക്ഷണ സാധനങ്ങള് ശേഖരിച്ച് സമയത്തിനെത്താനായില്ല. അന്ന് ദേവിയ്ക്ക് ഭക്ഷണം നല്കാനായില്ലെന്ന വിഷമത്തിലായിരുന്നു അവര്. എന്നാല് പാചകത്തിനായി മരച്ചുവട്ടില് ചെന്നപ്പോള് കലം നിറയെ ചോറും കറികളും കായ്കനികളും ഇരിക്കുന്ന കാഴ്ചയാണ് വേടനും കുടുംബവും കണ്ടത്. ആഹാര സാധനങ്ങള് അവിടെയെത്തിയത് ദേവീകൃപകൊണ്ടാണെന്ന് മനസിലാക്കിയ അവര് ഭക്തികൊണ്ട് ഉച്ചത്തില് ദേവീമന്ത്രങ്ങള് ഉരുവിട്ടു.
ഇതേ സമയം ഒരു അശരീരിയും ഉണ്ടായി. മക്കളേ, നിങ്ങള്ക്കുവേണ്ടിയുണ്ടാക്കിയതാണ് ഈ ആഹാരം. ആവശ്യത്തിന് കഴിച്ച് വിശ്രമിക്കുക. നിങ്ങളുടെ നിഷ്കളങ്ക ഭക്തിയില് ഞാന് സന്തുഷ്ടയാണ്. തീരാദുഃഖങ്ങളില് പോലും എന്നെ കൈവിടാത്തവര്ക്ക് ഞാന് ദാസിയും തോഴിയുമായിരിക്കും. ഭക്തിപൂര്വ്വം ആര് എവിടെനിന്ന് വിളിച്ചാലും അവരോടൊപ്പം ഞാന് എപ്പോഴും ഉണ്ടായിരിക്കും.
ഈ ഓര്മ്മ പുതുക്കാനാണ് ചക്കുളത്ത് കാവില് ജനലക്ഷക്ഷങ്ങള് പൊങ്കാലയിടുന്നത്. ഭക്തര് അമ്മയ്ക്ക് പൊങ്കാലയിടുമ്പോള് അവരിലൊരാളായി അമ്മയും പൊങ്കാലയിടാനുണ്ടാകുമെന്നാണ് വിശ്വാസം.
കാര്ത്തികസ്തംഭം അധര്മ്മത്തിന്െറയും തിന്മയുടെയും ഭൗതിക പ്രതീകമാണ് കാര്ത്തികസ്തംഭം. ഇത് കത്തിച്ച് ചാമ്പലാക്കുന്ന ചടങ്ങിലൂടെ തിന്മയെ അഗ്നി വിഴുങ്ങി നന്മ ആധിപത്യം സ്ഥാപിക്കുന്നു എന്നാണ് വിശ്വാസം. വൃശ്ഛികമാസത്തിലെ തൃക്കാര്ത്തിക ദിവസമാണ് ഈ ചടങ്ങ് നടക്കുന്നത്.
പൊക്കമുള്ള തൂണില് വാഴക്കച്ചി, പഴയ ഓലകള്, പടക്കം, ദേവിയ്ക്ക് ചാര്ത്തിയ ഉടയാടകള് എന്നിവ പൊതിഞ്ഞുകെട്ടി അതിന്മേല് നാടിന്റെ സര്വ്വ തിന്മകളെയും ആവാഹിക്കുന്നു. ദീപാരാധനയ്ക്ക് മുമ്പായി ഇത് കത്തിക്കും. നാടിന്റെ സര്വ്വ പാപദോഷങ്ങളും ഇതോടെ തീരുമെന്നാണ് വിശ്വാസം.
നാരീപൂജ ചക്കുളത്തുകാവിലെ എറ്റവും ശ്രദ്ധേയമായ അനുഷ്ഠാനമാണ് നാരീപൂജ. ഒരുപക്ഷേ ലോകത്തെ തന്നെ, അപൂര്വങ്ങളില് അപൂര്വമാണ് ഈ സ്ത്രീപൂജ. അന്നേദിവസം ഇന്ത്യയിലെ അതിപ്രശസ്തരായ വനിതകളെ അതിഥികളായി ക്ഷണിച്ച് ഇവിടെ നാരീപൂജയ്ക്കിരുത്താറുണ്ട്.
അലങ്കൃത പീഠത്തില് സ്ത്രീകളെ ഇരുത്തി, ഭക്ത്യാദരപൂര്വ്വം പൂജാരി ഇവരെ പൂജിക്കുന്നു. സ്ത്രീകള് എവിടെ മാനിക്കപ്പെടുന്നുവോ അവിടെ ദേവതമാര് ആനന്ദിക്കുന്നുവെന്ന സങ്കല്പവും സ്ത്രീയെ ശക്തിസ്വരൂപിണിയായി ആരാധിക്കണമെന്ന താന്ത്രിക സങ്കല്പവുമാണ് ഇത്തരമൊരു പൂജയുടെ പൊരുള്.