നെഹ്റുവിന്റെ മരണത്തില് വിലപിച്ചു റഷ്യന് കവയത്രി മദാം മിര്ഡ്സേ കെമ്പേ ഇങ്ങനെ പറയുന്നു
അഗ്നിനാളമായിരുന്നല്ലോ ഞാന്‍, ഇന്നോ ചിതാ-
ഭസ്മമായി, കേള്‍ക്കൂ, പാട്ടുപാടുകയാണീച്ചാമ്പല്‍
"ഉയര്‍ത്തൂ, വാനിലേക്കുയര്‍ത്തൂ, പറന്നീടാന്‍
കൊതിപ്പൂ ചിറകേലും ചാമ്പലാണല്ലോ ഞങ്ങള്‍!
വിണ്ണിന്‍റെ കടുംനീല വര്‍ണത്തില്‍നിന്നും വാരി-
ച്ചിന്നുക, വിതച്ചീടുകിന്ത്യതന്‍ വിരിമാറില്‍
ആകെ മൂടട്ടെ മൂടുപടമായുലര്‍ന്നു വീ-
ണേറെ ലോലമായ്, മന്ദം മന്ത്രിക്കും ഞാനന്നേരം
വന്നു ഞാനമ്മേ, എന്നെയറിഞ്ഞോ? ഞാനെന്‍റേതാ
ജന്മവും മൃതിയുമെന്നമ്മയ്ക്കായ് സമര്‍പ്പിച്ചു
ജീവിക്കും കാലത്തഗ്നിജ്വാലയായ്, മരണത്തി-
ലീവെറും വെണ്‍ചാമ്പലായ്, മുഴുവന്‍ സമര്‍പ്പിച്ചു,
എന്നെയാ മാറില്‍ ചേര്‍ത്തു മുറുകെപ്പുണര്‍ന്നുംകൊ-
ണ്ടമ്മയോതുന്നു, "കുഞ്ഞേ, ജവാഹര്‍ വന്നാലും നീ,
നിന്നെ വിശ്രമിച്ചീടാന്‍ സമ്മതിക്കില്ല; ഞാനെന്‍
പൊന്മകള്‍ പുകീടൊല്ലാ മൃതിതന്‍ ദൂരം തീരം;
ഉണര്‍ന്നു വെമ്പീടുന്നു നിന്‍ ചിതാഭാസ്മം നൂറു
ചുവന്ന റോസാപ്പൂവിന്‍ നറുമൊട്ടുകള്‍ക്കായി,
നിന്‍റെ ജീവിതത്തിന്‍റെ താമരപ്പൂവോ വാടി-
ല്ലിന്ത്യതന്നാത്മാവിങ്കലെന്നെന്നും വിരിഞ്ഞീടും.'
ആഴിതന്‍ നീലത്തിരിപോലെയൊരജയ്യത-
യായിരുന്നിന്നോളം ഞാന്‍, ഇന്നിതാ വെറുംചാരം;
പാടുകയാണിച്ചാരം, ഞങ്ങളെയൊരു പിടി
വാരിയാ ത്രിവേണിതന്‍ മാറിലേയ്ക്കെറിഞ്ഞാലും
ഗംഗ തന്നനനന്തതയിങ്കലുടവേ മന്ദ-
മന്ദമായലഞ്ഞലഞ്ഞെത്തുവാന്‍ സമുദ്രത്തില്‍
ഇപ്രപഞ്ചത്തില്‍ നൂറു കടലില്‍, ജനങ്ങള്‍ തന്‍
സ്വപ്നമണ്ഡലങ്ങളിലൊക്കെയും നിറയും ഞാന്‍
അവര്‍ ചോദിക്കും, "വിശ്രാന്തിതന്‍ സുഹൃത്തേ, നീ-
യിനിയുമൊരു തെല്ലു വിശ്രമം തേടാത്തെന്തേ?'
ഒന്നുചേരുവിന്‍! തമ്മില്‍ പുണരിന്‍! വിളിച്ചോതി-
പ്പൊങ്ങുമേ ഞാനാം ചാമ്പല്‍ ചൂടുമത്തിരയെല്ലാം
മുറകെത്തമ്മില്‍ കെട്ടിപ്പുണര്‍ന്നും കുതിച്ചുമ-
ത്തിരമാലകള്‍ മുന്നോട്ടേറിടും വീണ്ടും വീണ്ടും.
എങ്ങുവാനശാന്തിയങ്ങെല്ലാമോ മുഴക്കീടൂ-
മെന്നെന്നും സ്നേഹം, ശാന്തി, യിതവന്‍ ധീരാഹ്വാനം.'
